بررسی نقش فناوری اطلاعات(it) درمدیریت بلایای طبیعی وکاهش مخاطرات دراستان سیستان و بلوچستان (مطالعه موردی: سیل وتوفان درچابهار)

بلایای طبیعی و اثرات آن درقرن حاضرذهن جوامع بشری رابه خودمعطوف داشته است. توفان و سیل از مجموعه بلایای جوی به عنوان دو بلیه ازحوادث طبیعی با بشترین فراوانی ، کشورهای مختلف راهمواره موردتهدیدقرارداده است. هدف ازاین تحقیق آن است که آیا می توان از فنآوری اطلاعات در جهت کاهش مخاطرات و تلفات استفاده نمود و زیرساخت های فنی و فرهنگی آن در منطقه در چه سطحی قرار دارد. جامعه آماری مدیران مرتبط با موضوع تحقیق در سطح مرکز استان و شهرستان های چابهاروکنارک بوده اند و ازآنجاکه30نفرازافرادجامعه پرسشنامه هارابه طورکاملپرنمودند نمونه تحقیق حاضر30نفراست . برای جمع آوری داده ها ازپرسشنامه محقق ساخته با 36 سوال که شامل 30 سوال بسته و 6 سوال با ز استفاده شده است که روایی آن از دیدگاه اساتید راهنما و مشاور و دیگر صاحب نظران مورد تائید قرار گرفت. پایایی آن باروش های علمی آماری و ضریب آلفای کرونباخ مناسب ( 87/0 ) قابل قبول شناخته شد.. آزمون فرضیات بااستفاده ازآزمونtباتحلیل واریانس درونی صورت پذیرفته وازنرم ابزارspssبرای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادکه فرضیه اول با عنوان فناوری اطلاعات در پیشگیری و مدیریت ریسک تاثیر دارد، با احتمال 95درصد با سطح معنی داری 000/0 مورد تایید قرار گرفت.فرضیه دوم با عنوان فناوری اطلاعات در بهبود فرایند امداد ونجات تاثیر دارد، و فرضیه سوم با عنوان فناوری اطلاعات در فرایند بازسازی پس از بحران نقش دارد نیز با احتمال 95درصد با سطح معنی داری 000/0 نیز مورد تایید قرار گرفت. بررسی سوالات باز نیز که در زیرمجموعه فرض ها مطرح شده بود نیز راهکارها و مشکلات مقوله را طرح نمود.